Het
enige dat in september nog ontkiemt
Is
het besef van bladeren
Terwijl
een briesje aan ze trekt
Dat
er misschien, wellicht
Meer
is dan alleen maar hoogte
Het
enige dat de zon onthuld
In
dat lage septemberlicht
Is
het stof en vette vingers
De
afdruk van een hondenneus
Op
de ramen van het huis
Dat
er in september soms
Nog
dagen zijn die denken
Dat
het volop zomer is
De
herinnering aan het voorbije
Even
doen herleven
September
ranselt tijd
Weer
onverbiddelijk in beweging
Na
het wonder van lente, zomer
Waarin
stilstaan is vereist
Buiten
ademt de aarde
Geuren
beloven de herfst
Het
is soms best fris
De
wolken op hun mooist
Ik
hou van september
Geen opmerkingen:
Een reactie posten