De
bomen staan stil te wachten
op
het wonder in de nacht
om
jouw dromen te verzachten
nu
er niemand op je wacht
december
kent veel koude uren
en
warme lichtbron van een kaars
weerkaatst
licht tegen de muren
de
winter lapt zich aan jouw laars
er
is een guitig kindeke geboren
in
het land van moeders aardappelen
een
mens voelt zich soms verloren
dat
lijkt het leven weer op sabbelen
de
wind waait nu door de kruinen
het
valt niet mee voor sinterklaas
om
zijn schimmel aan te sporen
terwijl
hij jeukt heeft aan zijn aars
de
maan schijnt door duistere uren
de
nacht duurt lang, de dag zeer kort
we
hebben heel wat te verduren
onze
december tradities zijn net topsport.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten