Winterlicht
omarmt
verstilde takken
wiegend
in de straffe wind
wandelend
door bos en dreven
ervaar
ik dat groei en bloei
tot
rust gekomen zijn
immers
het seizoen verglijdt
maar
hun kracht is niet verloren
stil
maar wereld
diep
in de aarde
schuilt
het nieuwe leven
dat
straks weer wordt geboren
ons
nieuwe groei
en
lentebloei gaat geven in het
onsterfelijke
ritme van de tijd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten