Lange
slierten mist kruipen om ons heen
een
koude tocht kruipt omhoog langs mijn been
ik
voel de spanning stijgen
mijn
ademhaling lijkt wel wat op hijgen
een
ijzige kreet, galmt door de donkere straten
nee
blijf bij me, je mag me nu niet verlaten
mijn
hond jankt, en wil er snel van door
Wat
is dat voor gejammer, dat ik in dat steegje hoor
kleine
lichtjes zweven om mij heen
ik
ben bang, mijn hart lijkt wel van steen
maar
dan zie ik verklede kinderen, met lachende gezichten
die
hun snoepzakjes nu op mij richten
trick
or treath roepen ze in koor
en
daaraan geef ik maar al te graag gehoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten